فرح نوتاش
اکتبر 200 وین
عشق را هرگز نهایتی نیست
و راه را پایانی
و من ...
که از کجا ، به راه پیوستم
و تا به کجا...؟
با راه خواهم بود
هجوم بی مها بای هیچ
آنگاه آغاز می شود
که از رفتن باز می مانم
و در برهوت هیچ گم می شوم
گم...
باید با راه ماند و با رفتن
باید از عشق مرد و از رفتن
www.farah-notash.com
