وداع

آه … و وداع … آه و وداع

راهت بپا … یار شجاع

ای رهرو راه خطر

ای پیرو عشق و نظر

آزاده ی بی گفتگو

مهر و صفا را جستجو

ای حامی کارگران

مدافع برزگران

ای مهربان با همگان

ای مرهم غم هایمان

ای زخمی روزان رنج

پایان گرفت تلخی و خنج

آمد زمان ترک تن

جانت کنون در تن من

ترک تنت با غمم قرین

جانت به جانم شد عجین

بدرقه تنت کنم

،نیست مرا راه گریز

جانم کنون…

لیک ز جانت لبریز

مادر…زمین

دادی به ما جانی عزیر

پس گیر کنون …تنی صبور و بس تمیز

لیک هنوز

زخم ها بر آن مانده به جا

از شکنجه گاه های قصر و اوین

آه به د رود… آه به د رود

راهت به پا …چشمانم رود

ای رهروان …ای عاشقان

تحویلتان …

جانی عزیز در تنتان

راه شما و راه او

جان شما و جان او