آشیانه کرده در باغ سکوتم
بلبلم ... آوازه خوانم
بی قرار بی قرارم
سوخته پر ... سوخته دل
پروانه سانم
ای جرس در کاروان داد تازه
ای همه فریاد ها
سوز وشورو نغمه ها
از داغ تازه
ای عروس تاج دار عرصۀ اواز ایران
ای زن آزاده... دریا دل....دریا دل
در طوفان ایران
همدل و همراه مردم عاشقانه
حامی و هم رأی مردم مادرانه
ای طنین سوت تو
نور...
مرهم ونان
درون کلبه های سرد و تاریک زمستان
کنون اینجا
یاد زهر ... ذره ذره
کوه غم های تو ...و ما
بر لب سنگ
آه ... با دریایی دل تنگ
با دریایی دل تنگ
قمر بر پا شو از نو
بر شکن دیوار های این قفس را
بال گستر
بال گستر...اوج گیر
بر فراز کوه ها و دره ها
تا به اعماق افق
بر دشت های بی کرانت
شعله شو
آتش بیافروز
همه آواز شو ...آواز شو
در آوای رسای دخترانت
در آوای رسای دخترانت
فرح نوتاش
تهران مرداد 1376
Book3
www.farah-notash.com