قاضی شریف

برای اکرم پور رنگ

 

ای بانو...ای قاضی شریف

ای در ادراک عمیق ز جان زنان و مظلومان

تو سپرده ای راه های بس ممتد 

در اضطراب و در التهاب 

در ستاندن حقوق پایمال گشتۀ محرومان

تو جدا گشته ای ز خود 

و همواره ... در هاله های اندیشه 

ز چه راهی ... می توان زدود 

رگه های بی عدالتی ...از درخت و از ریشه

 

ای جانت مملو از راز های درد مندانه

و وجود آرامت آشنا با صبر

 رنگ توست ... رنگ صفا

و چه دوری ...ز حیله وفریب وریا

در مقابل زور و ظلم تحجر

 ایستاده ای چون کوه

تویی... حامی حق و عدالت و حر

و شعور و وجدانت

 بیدارو در پیوند عمیق 

با هرباوری ... که می نماید انسانت

نگاه هوشیار تو ... آشنا

با افق های نرفتۀ دور

با خم و پیچ جاده های بلند

با گره های نا گشودۀ کور

تو سدی استوار 

در مقابل ... هر حیله و زور

 

تو پلی 

از فغان و فریاد و تباهی

به رهایی ... به نور گرم امید

تو جرقۀ مهر 

میان دو دست مادرو کودک

تو گلی زیبا 

و جدا از هر خار و خسی

تو امید دردمندان

تو فریاد رسی

در دره های تاریک و سیاهی

تو نوری... 

نور حیات بخش رهایی

 

چه خوب دیدم غم به چشمانت

زمانی که رسا نبود کتاب قانونت

در حمایت از بخش عظیم انسانی

در گرفتن دست خسته و لرزانی

 

 این تویی ... نور تابنده

حامی ستم دیدگان ...  قرص و کوبنده

دفاع تو... اوج زیبایی ست

تو خود موجی ... موج عظیم و طو فنده

ایستاده در برابرظلمت و پلیدی ها 

استواری... محکم ... و پاینده

 

بلند زی ای الهۀ رحمت

بلند

در اهتزاز باد همواره... پرچم دادگسترعدلت

وشاد ...

 قلب پر مهرت

 

فرح نوتاش

تهران اردیبهشت 1370

Book 2

www.farah-notash.com