به یاد قمر
در مدار عشق
شیدا و بی پروا
با شتابی بس فزاینده
و چرخش و چرخش
و پرتابی
به دور از نقطۀ مرکز
فرودی جاودانه
زنده و زیبا
به دشت پر از نور
و پراز ستاره یادها و خاطره ها
آه... او از تبار پروانه
از تبار بی تاب پروانه
هراسی نه
از سوختن
فرو افتادن
و مردن
و آوازش پلی در معنی بودن
در گذار گام ها
بتول ونرگس و هاجر
برهنه پا
و آوازش ...
زنگ بیداری
جرس بر کاروان نور
و آوازش سرمدی نه
بس زمینی...بس زمینی
نان و دارو
مرهم تک سرفه های
شمس و ستاره و مینو
و آوازش...
نه لالایی... نه لالایی
نوا و زنگ بیداری
چراغ رهروان راه آزادی
فرح نوتاش
تهران مرداد 1378
Book3
www.farah-notash.com