در انتقاد از اعتصاب غذا
حمید محو- بهرام رحمانی- فرح نوتاش
وین 7 آپریل 2020
رفیق بهرام رحمانی
لازم به یادآوری رفیقانه می دانم (مثل همیشه در مورد اعتصاب غذا) که :
خودکشی، کامیکاز، اعتصاب غذا، حملۀ مسلحانه به پرولتاریا، همکاری با امپریالیستها و متحدانشان… جزء مبارزات طبقاتی برای سوسیالیزاسیون نیست، و افراد و جریانهائی که از این نوع شیوه های انحرافی و بیمارناک پشتیبانی می کنند در واقع شریک پی آمدهای چنین روشهائی هستند، به سخن دیگر شریک جرم هستند. در صداقت شما در این مبارزه شکی نیست، ولی صداقت کافی نیست، باید مسلح به شناخت باشید و خاصه به شناخت انسان به عنوان موجودی قویاً اجتماعی،…و نگوئید که همیشه درست تشخیص داده اید، برای این دختر جوان خیلی متأسفم…
حمید محوی
حمید محوی گرامی، درود بر شما
از دلسوزی شدید شما برای از دست رفتن انسان ها در اعتصاب غذا ، از قبل آشنا هستم و برای احساس انسان دوستی شما، ارج فوق العاده ای قائلم. براستی حق با شماست. و این راه، نمی تواند و نباید، راه پیشنهادی به مبارزان باشد. و ترویج آن نیز مسئولیت منفی در جامعه ایجاد می کند.
ولی در زمینه هلین بولک از گروه یوروم : و در مورد پخش مقالۀ
آشنایی از نزدیک با عملکرد گروه یوروم و هلین بولک، که یکی از 8 نفر عضو گروه یوروم در طی فعالیت هنری آنان بوده است. گروه یوروم، در تور های هنری، در وین
نیز، در ( جشن فریاد مردم ) مربوط به حزب کمونیست اطریش، که هر سال اوائل
سپتامبر برگزار می شود کنسرت داشتند. هنر آنان، زلال، تحسین برانگیز و مردمی و
کوبنده بود. آنان جان هایی شیفته بر روی سن بودند،
که رها و بی مرز، به زبان های مختلف، با قدرت موسیقی می نواختند و چند صدایی و
و یا تک صدایی می خواندند . موسیقی آنان عادی و بزمی نبود. یک رزم خروشان بود آلات موسیقی در دست آنان براستی تفنگ آنان بود . و آواز آنان فریاد ستم دیدگان جهان. و در این رزم، مردم را به سوی تعالی و مبارزه می خواندند. پیوند گروه یوروم با جان ها، ناگسستنی است . بطور یقین میلیونها انسان در ترکیه و سراسر سر زمین هایی که به موسیقی گروه یوروم آشنا هستند، سر شار از شور مبارزاتی به خانه باز گشته اند. همین حس را اردوغان، نوکر امپریالیست ها و عضو ناتو نیز دریافت کرده است. و خطر گروه یوروم، وحشت در دلش انداخته است. از این رو آنان را زندانی کرده است. زندان های ترکیه برای این هنرمندان مردمی، شکنجه گاهی و خفه کنندۀ آنان بوده است. انتخاب مرگ سریع در مقابل یک رویداد غم انگیز شاید آسان باشد ولی اعتصاب غذا برای یک سال حاوی پیامی از خشمی جانکاه و فریادی ممتد است.
ولی هلین بولک که نزدیک به یک سال اعتصاب غذا داشت ، چون بابی ساندز مبارز ایرلندی در زندان های انگلیس، قطره قطره مردن را انتخاب کرده است. بابی ساندز پیروز شد. او پیام خود را علیه امپریالیسم بریتانیا، بر پیشانی تاریخ کوبید. او 61 روز مقاومت کرد و جاودانه در یادها ماند. جان هلین بلوک هم بر فنا نرفته است. نفرت از اردوغان ابدی شده است. این نیز فریادی است بسیار دشوار و نه قابل ترویج .
حمید گرامی غم شما برای از دست رفتن مبارزان در اعتصاب غذا، قابل ستایش است. ولی نادیده گرفتن یک مبارز ضد امپریالیست برای انتخاب اعتصاب غذا نیز، بسیار دور از انصاف.
شاد سربلند باشید.
فرح نوتاش- جبهۀ جهانی ضد امپر یالیست قدرت زنان
www.farah-notash.com